☂️ Jak Wygląda Sosna Zdjęcia

Sosna - opis, gatunki, zdjęcia, zastosowanie, zdjęcia. Sosna (Pinus L.) należy do rodziny sosnowatych, jest rośliną zimozieloną o długich i wąskich igłach. Występuje jako drzewa i rzadziej krzewy. Jest stosunkowo odporna na panujące warunki, w tym temperaturę. Wyróżniamy ponad 100 gatunków sosny, na przykład: - sosna zwyczajna. Ta pochodząca z Hindukuszu i Himalajów pięcioigielna sosna jest bardzo dekoracyjnym drzewem o długich igłach i dużych szyszkach przypominających sosnę amerykańską. Nazwa botaniczna upamiętnia duńskiego botanika Nathaniela Wallich'a. Pewną wadą jest niepełna mrozoodporność; sosna himalajska w naszym kimacie może przemarzać. Wygląda jak na Instagramie? (ZDJĘCIA) Brat Madonny: "Nie obchodzi jej czy zamarznę na śmierć" Madonna pozwala PIĆ 13-letniemu Rocco! Madonna w skórzanym płaszczu ZA KRATKAMI! Juniper Juniperus Znany również jako rozłożysty jałowiec. Za siedlisko naturalne uważa się środkową i północną część Ameryki Północnej. Krzew może Iglaki ozdobne zielone są bardzo dobrym tłem zarówno dla kompozycji bylinowych, jak i kompozycji z krzewów liściastych. Można je sadzić na żywopłot, nieformowane szpalery i obwódki. Odmiany o jaśniejszym zabarwieniu, np. świerki białe 'Conica', dobrze się czują w pełnym słońcu, równomierniej rosną, zachowując ładny Liście Igły szarozielone do niebieskozielonych, osadzone parami na krótkopędach,o długości 3–7 cm, grubości 1–2 mm. Sztywne i twarde, zaostrzone, drobno piłkowane, skręcone dookoła swojej osi. U młodych drzew na szczytach pędów igły mogą występować po 3 lub 4 na krótkopędzie. Pozostają na drzewie od 3 do 6 lat. Kwiaty Jak wygląda drzewo sosny? Sosny dorastają do 25-40 metrów. Sosna pospolita ma ciemnozielone igły o długości około od pięciu do siedmiu centymetrów. Są sztywne i ostro zakończone, a od strony wewnętrznej - szarozielone. Szyszki sosny są natomiast jajowate i szarobrązowe. Jaka jest korą sosny? Czy drewno sosnowe jest twarde? Jak wygląda sosnowy geopor? Owocnik tego grzyba ma niestandardowy kształt, ponieważ nie ma nogi. Młode osobniki mają kulisty kształt, który w początkowej fazie formuje się pod ziemią. A kiedy rośnie, grzyb wychodzi na powierzchnię gleby w postaci kopuły. Sosna górska może rosnąć zarówno na glebach wapiennych, jak i torfowych. Do dobrego wzrostu potrzebuje jednak silnego słońca, gdyż jest to roślina światłolubna. Dzięki silnemu, rozgałęzionemu systemowi korzeniowemu sosna górska może być wykorzystywana do utrwalania luźnych podłoży. Odmiany: 93QWp. Sosna - rodzina sosnowate Gatunki sosny: znanych jest ok. 80 gatunków sosen. Najbardziej znane to sosna pospolita (Pinus sylvestris), sosna wejmutka (Pinus strobus), sosna czarna (Pinus nigra), sosna limba (Pinus cembra), oraz rzadziej spotykane: sosna Armanda (Pinus armandii), sosna Banksa (Pinus banksiana), sosna bośniacka (Pinus leucodermis), sosna czerwona (Pinus resinosa), sosna dalmatyńska (Pinus leucodermis), sosna drobnokwiatowa (Pinus parviflora), sosna gęstokwiatowa (Pinus densiflora), sosna himalajska (Pinus griffithii), sosna Jeffreya (Pinus jeffreyi), sosna koreańska (Pinus koraiensis), sosna kosówka (Pinus mugo), sosna oścista (Pinus aristata), sosna rumelijska (Pinus peuce), sosna Schwerina, sosna sękata (Pinus attenuata), sosna smołowa (Pinus rigida), sosna wydmowa (Pinus contorta) oraz sosna żółta (Pinus ponderosa). Sosny Sosna pospolita, sosna zwyczajna (Pinus sylvestris) Cechy drzewa: Sosna pospolita może osiągać wysokość do 45 metrów. U nas nie osiąga takich rozmiarów. Ma prosty, równy pień zakończony parasolowatą lub stożkową koroną. Gałązki i górna część pnia pokryta jest brązowo-czerwono korą, łuszczącą się warstwami, natomiast dolna część pnia ma korę grubą, wielobocznie popękaną, wewnątrz czerwoną. Igły. Sosna Szpilki sinozielone, sztywne o długości 4 do 7 centymetrów, osadzone po dwie wokół gałązek. Szyszki Szyszki ma osadzone pojedynczo lub po dwie, trzy, stojące na zgiętych w dół trzonkach, o długości do 7 cm. Niedojrzałe zielone, dojrzewają w drugim roku i wtedy brunatnieją. W trzecim roku ciemnieją i na wiosnę pękają uwalniając uskrzydlone nasiona, zaraz potem (lub jednocześnie) opadają z gałązek. Pochodzenie: Europa, Azja. Rozmaitości: W Polsce sosna zwyczajna ma duże znaczenie gospodarcze, gdyż jest jednym z najpospolitszych drzew leśnych i dostarcza cennego drewna. Sosna od najdawniejszych czasów była stosowana w medycynie ludowej. Odwary z pączków, igieł lub zielonych szyszek stosowano do leczenia szkorbutu, puchliny wodnej, reumatyzmu, bólów zębów, artretyzmu, gruźlicy, chorób skóry, ukąszeń żmii itp. Bursztyn, czyli skamieniała żywica sosny był od wieków amuletem i lekiem na wiele schorzeń. Drzewa podobne: W Polsce z sosen dwuigłowych można jeszcze spotkać sosnę czarną - tamta ma dłuższe i grubsze igły koloru bardziej ciemno-zielonego i większe szyszki. Lokalizacja zdjęć: Lasy i parki w całym kraju. - Zdjęcia sosny pospolitej - Sosna czarna (Pinus nigra) Cechy drzewa: Sosna czarna posiada stożkowatą i smukłą koronę, która u starszych drzew staje się bardziej płaska i nieregularna. Kora ciemnobrązowa, czarnawa w zagłębieniach po szarobrązową z wierzchu, bruzdowata, podzielona na kwadratowe płytki. Igły. Igły w pęczkach po 2 sztuki, spłaszczone, sztywne, ciemnozielone i spiczaste, długości do 18 cm, grubości 1–2 mm. Pozostają na drzewie od 3 do 4 lat. W miejscu przytwierdzenia do pędu widoczne charakterystyczne, czarnawe otoczki. Szyszki. Męskie szyszki są żółte, małe i podłużne, wyrastają kępkami u podnóża młodych pędów. Żeńskie początkowo kuliste, żółte do czerwonawych, rosną pojedynczo lub po dwie, trzy wokół gałęzi. Dojrzewające szyszki stają się symetryczne, jajowate, niedojrzałe są ciemnozielone, potem ciemnieją. Osiągają maksymalnie 8 cm długości. Łuski zaokrąglone, z krótkim, znikomym kolcem, wewnątrz szyszki prawie czarne. Pochodzenie: Południowa Europa, Azja Mniejsza. Rozmaitości: Do Polski sosnę czarną sprowadzono w 1759 roku. Drzewa podobne: W Polsce z sosen dwuigłowych najpopularniejsza jest sosna pospolita - ma krótsze i drobniejsze igły oraz mniejsze szyszki. Różnica jest też w korowinie i przytwierdzeniu igieł do pędów. Dużo bardziej łamliwe igły ma sporadycznie u nas spotykana sosna czerwona. Lokalizacja zdjęć: Żyrardów, cmentarz, ul. Witosa, os. Wschód - Zdjęcia sosny czarnej - Sosna czerwona (Pinus resinosa) Cechy drzewa: Sosna czerwona posiada wąska i zaokrągloną koronę. Rosnąc w zagęszczeniu wykształca niewielką owalną koronę na wysokości trzech czwartych pnia. Drzewo o prostym pniu. Dorasta do wysokości 25–30 m. Kora w górnych partiach, a także u młodych drzew, pomarańczowoczerwona do czerwonobrązowej, cienka i łuskowata, z czasem staje się spękana i gruba, u dołu szarobrązowa. Igły. Igły ciemnozielone, zebrane po 2 sztuki na krótkopędzie, długości 12–18 cm, łamliwe, proste lub delikatnie skręcone. Szyszki. Szyszki męskie okrągławe, jasnoczerwone, w dużych skupiskach na końcu gałązki. Początkowo szyszki żeńskie są rudo-brązowe, okrągłe. Młode zielone o 2,5 cm średnicy, dojrzałe symetrycznie jajowate, długości 4–6 cm, z czasem brązowieją, po 2 latach otwierają się i ich średnica dochodzi do 3,5–6 cm. Łuski bez kolców. Nasiona jajowate, brązowe, długości 3–5 mm, opatrzone 20 mm skrzydełkiem. Pochodzenie: Ameryka Północna, od kanadyjskiej Nowej Fundlandii na zachód, aż do Manitoby oraz na południe do stanów USA - Illinois i Pensylwanii. Rozmaitości: Nazwa tej sosny wywodzi się od czerwonawego koloru jej kory. Drzewa podobne: Sosna czarna - różnicą są miejsca połączenia igieł z pędem. Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Powsinie - - Sosna bośniacka, sosna dalmatyńska, sosna białokora(Pinus leucodermis, Pinus heldreichii) Cechy drzewa: Sosna bośniacka to wolno rosnące drzewo o gęstej, wąskostożkowatej koronie, z wiekiem owalnej. Dorasta do wysokości 25–35 metrów. Pień osiąga do 2 metrów średnicy. Kora jest gruba, gładka i szara, z wiekiem pęka na drobne płaty. Igły. Igły zebrane w pęczki po 2 sztuki, ciemnozielone, mocne i kłujące, długości 4,5–10 cm, grubości 1,5–2 mm. Szyszki. Szyszki żeńskie kuliste, początkowo niebiesko-purpurowe, potem jasnobrązowe, długości 5–8 cm, najczęściej wyrastają po dwie. Łuski cienkie i delikatne, u dojrzałych szyszek charakterystycznie odgięte ku nasadzie. Nasiona długości 6–7 mm, ze skrzydełkiem długości 2–2,5 cm. Pochodzenie: Bałkany, Południowa Europa. Rozmaitości: Rzadko spotykana u nas. Jest wysokogórską sosną rosnącą na słonecznych zboczach obszaru śródziemnomorskiego. To tereny suche, wyjałowione i wapienne, czego sosny zazwyczaj nie tolerują. Jest sosną bardzo długowieczną. Spotykane są drzewa dożywające 1300 lat. Jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem. Ponieważ rośnie bardzo wolno to nie ma zastosowania w leśnictwie, a przede wszystkim w domowych ogrodach i parkach. U nas w młodości może przemarać w czasie mroźnych zim. Drzewa podobne: Sosna czarna i sosna czerwona mają podobne, długie igły. Warto zwrócić uwagę na miejsce przytwierdzenia igieł do pędu i niebieskawy kolor niedojrzałych jeszcze szyszek. Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie - Zdjęcia sosny bośniackiej - Sosna gęstokwiatowa (Pinus densiflora) Cechy drzewa: Sosna gęstokwiatowa to zazwyczaj niskie drzewo. W swojej ojczyźnie jednak dorasta nawet do 30 metrów i średnicy pnia 1,5 m. Kora zbliżona wyglądem do kory sosny zwyczajnej, czerwonawa, łuszcząca się. Młode pędy niebieskobiałe, nagie; pąki cylindryczne, brązowe, żywiczne. Igły. Igły rosną parami na krótkopędzie, miękkie, smukłe, długości 8–12 cm, jasnozielone lub niebieskawe, opadające w trzecim roku. Szyszki. Szyszki jajowate, jasnobrązowe, o długości 4–6 cm, przed rozszerzeniem, stożkowe, spiczaste. Nasiona o długości 0,6 cm, ze skrzydłem około trzy razy dłuższym. Pochodzenie: Japonia, Półwysep Koreański, północno-wschodnie Chiny, południowo-wschodnia Rosja. Rozmaitości: Porasta obszary od wybrzeża do niskich partii gór. Dobrze znosi suszę, lubi stanowiska nasłonecznione na lekkich, drenowanych, nieznacznie kwaśnych glebach. Jest istotnym elementem w klasycznych ogrodach japońskich. Japońscy ogrodnicy ćwiczą na niej swoje ogrodowe triki. W Polsce rzadkość. Wprowadzona do szerszego stosowania na świecie przez Siebolda z terenów Japonii w 1854 roku. Drzewa podobne: Podobna do naszej rodzimej sosny zwyczajnej ale ogólnie różni się wyglądem, liście są zielone (a nie szaro-zielone), a młode pędy sine (a nie zielone). Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie. - - Sosna Banksa (Pinus banksiana) Cechy drzewa: Sosna Banksa drzewo różnej wysokości, od krzaczastego krzewu do typowego drzewa o wysokości od 6 do 15 metrów. Młode pędy bez puchu. Pąki w kształcie jajka, długości 0,8 cm, otoczone żywicą. Igły. Igły rosną w parach, utrzymują się na gałązkach od dwóch do czterech lat. Długość igieł od 2,5 cm do 7,5 cm, płaskie z jednej strony, wypukłe z drugiej, ciemnozielone, mocno zakrzywione. Szyszki. Szyszki męskie cylindryczne, żółto-zielone, wyrastają w grupach na końcówkach gałązek. Szyszki żeńskie początkowo owalne, czerwonawe. Dojrzewając dorastają do 3–5 cm długości. Są jasnobrązowe, charakterystycznie zakrzywione, spiczaste. Tarczki łusek są spłaszczone, pozbawione kolców lub z niewielkim, delikatnym kolcem, który najczęściej odpada zanim szyszka dojrzeje. Pochodzenie: Kanada i północno-wschodnie rejony USA. Rozmaitości: Szyszki nasienne dojrzewają w ciągu 2 lat od zapylenia i zaraz potem uwalniają nasiona lub pozostają na gałęziach przez lata, otwierając się dopiero pod wpływem wysokiej temperatury np. towarzyszącej pożarom lasu. Tak następuje naturalne odnowienie zniszczonego pożarem drzewostanu. Nazwa tej sosny pochodzi od nazwiska Josepha Banksa (1743–1820), który przewodził Towarzystwu Królewskiemu w Londynie w latach 1778–1819. Drzewa podobne: Zakrzywione szyszki są bardzo charakterystyczne i ułatwiają szybkie rozpoznanie tej sosny. Podobna jest do niej sosna wydmowa (Pinus contorta) ale z szyszkami z kolczastymi wyrostkami. Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie, arboretum w Powsinie. - - Sosny - strona 2 - Drzewa Polski - Atlas drzew - Jak podczas leśnych zbiorów darów lasu odróżnić sosnę od świerka? Jak podczas leśnych zbiorów darów lasu odróżnić sosnę od świerka?Czym się różni świerk od sosny?Pędy świerka i sosny wyglądają inaczejKora i wygląd drzewaLeśne BHP – o tym pamiętaj podczas zbiorów w lesieŚwierkowe i sosnowe przepisy Ten wpis powstał w odpowiedzi na wiele wiadomości, jakie dostałam na Instagramie. Sporo osób pytało o to jak odróżnić świerk od sosny podczas zbiorów. Uprzedzam pytania, nie mam wykształcenia kierunkowego, więc nie będę tu pisać terminologią branżową. Opowiem jak łatwo odróżnić świerk i sosnę podczas leśnych wędrówek zwykłym, niewprawionym okiem :) Czym się różni świerk od sosny? Bardzo skrótowo mówiąc, igły sosny są dłuższe, świerka krótsze. Poniżej pokazuję zrobione przeze mnie zdjęcia igieł sosnowych i świerkowych. Jak widzicie, sosnowe są zdecydowanie dłuższe, mają około 5-7 cm, podczasgdy świerkowe są krótkie, mają około 2 cm. Warte uwagi są też męskie kwiatostany sosny. Są zielone i wyglądają jak steropianowe kuleczki połączone w stożki. Są słodkawe, soczyste i bardzo smaczne. Można je maczać w czekoladzie i podawać jako sosnersy lub jeść prosto z drzewa. Ja bardzo lubię ich smak, idealnie komponuje się z sałatkami (można je mrozić). Można też dodać do koktajlu, jednak są tak smaczne same w sobie, że ja tego nie robię. Nadają się do zbiorów na przełomie kwietnia i maja, gdy są jeszcze pokryte łuską z żywicą lub ledwo co z niej wyszły. Gdy zacznie się z nich sypać żółty proszek, wtedy już nie zbieramy :) męskie kwiatostany sosny igły świerkowe igły sosnowe Pędy świerka i sosny wyglądają inaczej Pędy sosny są twarde, brązowe i wyglądają jak sterczące antenki. Są zdecydowanie bardziej żywicze w swym aromacie. Są idealne na syrop lub nalewkę – przepisy znajdziesz TU. Pędy świerkowe wyglądają jak pędzelki i są jasnozielone. Są mniej żywiczne, a w smaku nieco kwaskowate. Nie trzeba się bać zbierając je, bo sa mięciutkie i nie kłują. Ja je lubię podjadać prosto z drzewa, dodawać do koktajli lub robić z nich dżem. Przepis na dżem znajdziesz TU. View this post on Instagram 🌲💚Choinkowy #koktajl💚🌲 ° ° Drzewa iglaste nie od dziś są cenione za swoje właściwości. Młode #pędy świerkowe są mięciutkie, #soczyste i #pyszne. Ja najbardziej lubię je dodawać do koktajlu, bo dają przyjemny aromat i cierpki smak 🤤. Gdy je zbieram, często podjadam prosto z drzewka 🌲💚 ° ° Na 2 szklanki koktajlu: baza 500 ml (mleko roślinne, jogurt lub sok owocowy) ulubione owoce a do tego garstka pędów świerkowych. Blendujemy. Na zdrowie ! Kto robi, kto zrobi? Macie inne dzikie przepisy na pyszne koktajle? ° ° Oczywiście przed zbieraniem pamiętajmy o leśnym #BHP: nie łamiemy gałęzi drzew, nie zbieramy wszystkich pączków/ listków / pędów, zostawiamy przynajmniej połowę aby #drzewo mogło się dalej rozwijać oraz dla innych leśnych stworzeń, zbieramy tylko tyle, ile potrzebujemy – planujemy zbiór, żeby nie marnować A post shared by Monika Mizińska-Momčilović (@bewilderedslavica) on May 20, 2020 at 11:53pm PDT pędy sosnowe pędy świerkowe Kora i wygląd drzewa Świerk to taka świąteczna choinka, podczas gdy sosna już taka zgrabna nie jest. Duże sosny mają nieregularny kształt korony, a świerk, nawet duży pozostaje w miarę „choinkowy”. Kora świerka jest gładsza w dotyku, sosnowa ma bardziej rozłożone struktury. W korze sosnowej przeważa kolor brązowy, a sama kora łuszczy się dużymi płatami. Jeśli chodzi o świerk, jego kora ma mniejsze łuski, nie łuszczy się tak dużymi płatami a kolor ma jakby z błyszczącym nalotem. Leśne BHP – o tym pamiętaj podczas zbiorów w lesie Zbierając dobroci w lesie pamiętajmy o leśnym BHP ;) Zbieraj tylko tyle ile potrzebujesz, nie łam gałęzi, nie zbieraj pączków z czubka drzewa i nie obrywaj wszystkiego z jednej gałęzi. Zrywanie pędów z czubka drzewa zachwieją wzrost drzewka, dlatego tak ucczulam na to, aby ich nie zrywać. Jeśli nie wiesz ile pędów zebrać, zaplanuj. Przygotuj przepisy i zaplanuj ile mniej więcej potrzebujesz. Świerkowe i sosnowe przepisy macerat z żywicy – TU nalewka / syrop z pędów sosny – TU dżem z pędów świerka – TU syrop z pędów świerka – TU koktajl choinkowy – TU Sosna należy do roślin nagonasiennych, jak wszystkie drzewa iglaste, dlatego nie ma kwiatów i nie może kwitnąć, w przeciwieństwie do roślin kwitnących. Jeśli oczywiście to zjawisko postrzegamy tak, jak przyzwyczailiśmy się widzieć wiosną na naszych ulicach i ogrodach. Jednak nawet w pracach naukowych sam proces budzenia się do życia po zimie u drzew iglastych, któremu towarzyszy tworzenie się w nich męskich i żeńskich formacji narządów płciowych, a następnie zapylanie i poczęcie, nazywa się niczym więcej niż kwitnieniem. Dlatego nazwiemy to dla nas tą samą prostą kwitnieniaMęskie kwiatostany sosny są bardziej podobne do kłosków, a żeńskie bardziej do małych guzków. Prawdę mówiąc, ich kolor jest dość bezpretensjonalny, nieokreślony: kłoski mają wyblakły żółty, a szyszki mają ten sam blady, ale tylko różowawy odcień. W dodatku ani jedno, ani drugie kwiaty niczym nie pachną. Ale nie potrzebują tego, ponieważ szyszki są zapylane przez wiatr, a nie przez owady. Natura nie ma przyciągać nikogo swoim jasnym wyglądem lub wszystkie rodzaje sosen powszechnych w Rosji (pospolita, syberyjska, górska, cedrowa, czarna, angara, krymska i inne) mają podobne szyszki i kłoski. A sam proces kwitnienia jest taki sam. W skład gatunkowy sosny wchodzą według najnowszych danych 124 odmiany. Kwitnienie sosny jest szczególnie widoczne w przypadkach, gdy występuje w niej ogromna obfitość męskich kwiatostanów - wyglądają one jak świecące na gałęziach świece. Ale taka obfitość nie jest tak powszechna. Wśród kwiatostanów żeńskich często można znaleźć okazy o niezwykłej mówiąc, pąki-kwiatostany mają przyjemny smak i są bardzo przydatne, ponieważ są bogate w znajdują się kwiatostany?Wydaje się, że natura wszystko przewidziała. Tutaj też się wyróżniła: w niesamowity sposób umieściła męskie i żeńskie kwiatostany sosny - na różnych gałęziach . Ponadto dała możliwość swobodnego zapylenia, otworzyła drogę dla pyłku, umieszczając zarówno kłoski męskie, jak i szyszki żeńskie na samych czubkach gałęzi. W takim przypadku igły nie mogą zakłócać ruchu okres kwitnienia drzew iglastych, w tym sosny, występuje w czasie, gdy drzewa liściaste po zimie nie otworzyły jeszcze swoich liści. Oznacza to, że działa ten sam mechanizm naturalnej równowagi - nic nie powinno zakłócać korzystnego przebiegu procesu zapylania drzew kwiatów na sośnie pojawiają się już w drugiej lub na początku trzeciej dekady kwietnia - w środku wiosny. Zaczynają kwitnąć w zależności od obszaru uprawy: na Syberii i północnych regionach europejskiej części naszego kraju, najczęściej na początku czerwca, w strefie środkowej - po 20 maja, a nawet wcześniej w regionach każdym razie nie będzie kwitnienia, dopóki powietrze nie ogrzeje się do 20 jeśli pogoda jest chłodna, kwitnienie może trwać do końca czerwca. W Jakucji kwitnienie sosny może również uchwycić początek lipca, jednak zaczyna się znacznie później niż w kwiatostany-kłoski są w rzeczywistości formacją składającą się z miniaturowych stożków. Każdy taki męski stożek ma w dolnej części łuski tzw. Woreczki pyłkowe, w których pyłek dojrzewa. Na szyszkach żeńskich - również na łuskach - znajdują się pąki nasienne lub wpływem wiatru pyłek przenoszony jest na duże odległości i opadając na łuski nasion samicy przykleja się do nich żywicą. Dalej zachodzi proces zapłodnienia, dając początek nowemu życiu - embrionowi i zauważyć, że zapylenie sosen jest bardzo szybkie. Przy wystarczająco silnym wietrze w lasach iglastych widać całe chmury żółtego pyłu, a po deszczu wszystkie kałuże pokrywa żółta warstwa pyłku. Inni nieświadomi naoczni świadkowie takich zjawisk czasami myślą, że las był pokryty jakąś emisją chemiczną z pobliskich gałęzi przemysłu. A to tylko bezpieczny pyłek z drzew wszystkie sosny kwitną każdej wiosny. Po raz pierwszy mogą kwitnąć w bardzo różnym wieku, a nawet w ramach tej samej odmiany różnica może wynosić nawet 20 lat. Wszystko zależy od warunków wzrostu. Na przykład sosna zwyczajna w miejscu uprawnym zaczyna owocować w wieku około 15 lat . Ale jeśli rośnie w ciasnych warunkach, na przykład nasadzenia są zagęszczone, to za pierwszym razem przyniesie owoce nie wcześniej niż 25, a nawet 40 na to również inne warunki wzrostu: gleba, wilgotność, roślina rośnie w Jakucji, zwanej „Proteą”. To drzewo nie jest iglaste, ponieważ należy do rodziny białek, a jego ojczyzną jest RPA. Ale pod względem cech botanicznych i wyglądu Proteus wygląda jak prawdziwa sosna, dlatego uważa się, że. Najciekawsze jest to, że ta sosna kwitnie tylko raz na całe stulecie. Ale z drugiej strony jego kwiatostany uderzają swoim pięknem - są ogromne, różnorodne, jasne, a ich kolor to malina lub wiśnia, jasnozielony i tak kwitnieniuNa początku kwitnienia unosi się szyszka żeńska z dojrzałymi zalążkami, łuski otwierają się, jakby czekały na początek zapylenia. Rzeczywiście jest to konieczne, aby pyłek bez problemu dotarł do miejsca przeznaczenia - pod łuskami, bliżej zalążków. W końcu tak właśnie się dzieje - ziarna pyłku przyklejają się do po zapyleniu żeński stożek wygina się w jedną stronę i zajmuje już ugiętą pozycję . A przestrzeń między łuskami jest zatkana żywicą. W tych „kolebkach”, zamkniętych od wpływów zewnętrznych, dojdzie w przyszłości do dojrzewania nasion, których długość przekroczy półtora roku, a dokładniej - 20 będzie miał zielonkawy kolor przez ponad rok, po czym zacznie ciemnieć do brązowego. A potem gdzieś otworzy się pod koniec drugiej zimy i zacznie siać nasiona z pomocą wiatru w poprzek lasu. A ten siew potrwa dość długo - do następny film o kwitnieniu sosny.

jak wygląda sosna zdjęcia